| has gloss | pol: Tomus ad Flavianum zwany Listem dogmatycznym lub Listem 28. Papież Leon I wysłał go w roku 449 do biskupa Konstantynopola Flawiana w sprawie błędu, który archimandryta konstantynopolitański Eutyches popełnił co do natury Osoby Chrystusa. Eutyches twierdził, wyprowadzając błędne wnioski z nauki, którą propagował Cyryl Aleksandryjski, że natura Boska i natura ludzka w Chrystusie utworzyły nową jakość. Tak więc ludzkie cechy, jakie miała Osoba Chrystusa, nie były takie same jak u wszystkich ludzi. Pogląd będący podstawą monofizytyzmu. List Papieża Leona Wielkiego przyjęty dwa lata później przez Sobór Chalcedoński nabrał charakteru uroczystego orzeczenia wiary i jest do dziś najlepszym streszczeniem nauki Kościoła na temat tajemnicy Wcielenia. Podstawowa prawda, którą sformułował papież, brzmi następująco: Jezus Chrystus jest jedną osobą, działającą w dwóch naturach połączonych ze sobą bez pomieszania. Jedność osoby implikuje współorzekanie przymiotów (łac. communicatio idiomatum), czyli mówienie o cechach ludzkich, które ma Chrystus jako Bóg, Druga Osoba Trójcy Świętej, i o cechach Boskich, które ma Chrystus jako człowiek, syn Maryi, Bogurodzicy. |