| has gloss | deu: Die libysche Schrift (auch altlibysch oder numidisch genannt) ist eine Alphabetschrift, die etwa vom 3. Jahrhundert v. Chr. bis zum 3. Jahrhundert n. Chr. in weiten Teilen Nordafrikas für die libysche Sprache verwendet wurde. Vermutlich entwickelte sich die libysche Schrift aus der phönizischen Schrift. Aus ihr entwickelte sich die heute von den Tuareg verwendete Tifinagh-Schrift, deren Name auf die phönizische Herkunft hinweisen könnte. Bislang sind ungefähr 1.200 Inschriften bekannt, die im Raum zwischen Mittelmeer, Nil, Niger und Kanaren gefunden wurden. Eine besonders große Dichte liegt dabei im heutigen Tunesien und den angrenzenden Gebieten Algeriens. Dabei lassen sich zwei große Gruppen unterscheiden: eine östliche Variante, deren Westgrenze in Algerien liegt, und eine westliche Form, die mehr Zeichen aufweist als die östliche Variante. |
| has gloss | kat: ლიბიური დამწერლობა (ასევე ძველი ლიბიური ან ნუმიდური) — ანბანური დამწერლობა, როელიც დაახლოებით ძვ. წ. III საუკუნუნიდან ახ. წ. III საუკუნემდე ჩრდილოეთ აფრიკის დიდ ტერტორიაზე გამოიყენებოდა ძველი ლიბიური ენისათვის. ლიბიური დამწერლობა სავარაუდოდ ფინიკიურისაგან განვითარდა. მისგანაა განვითარებული ტუარეგის ხალხების მიერ გამოყენებული ანბანი – ტიფინაღი, რომლის სახელიც შესაძლოა ფინიკიური ეტიმოლოგიისა იყოს. დღემდე ცნობილია 1200 ნიმუში ლიბიური დამწერლობისა, რომლებიც ხმელთაშუა ზღვის, ნილოსის, ნიგერისა და კანარებს შორისაა ნაპოვნი. ყველაზე დიდი ოდენობით მოიპოვება დღევანდელი ტუნისის ტერიტორიასა და ალჟირის მოსაზღვრე რეგიონებში. ამასთანავე გამოიყოფა ორი ძირითადი განსხვავებული ჯგუფი: აღმოსავლური ვარიანტი, რომლის გავრცელების დასავლეთი საზღვარი ალჟირში მდებარეობს და დასავლური ვარიანტი, რომელიც მეტ ასო–ნიშანს მოიცავს, ვიდრე აღმოსავლური ვარიანტი. |