| has gloss | nld: | class="toccolours" style="float:right; margin-left: 1em; margin-bottom: 1em; font-size: 85%;" |+Snelheden en krachten op een bladelement | colspan="2" | |- | dT = Stuwkracht dL = Lift dF = Kracht dN = Koppel dD = Wrijvingsweerstand U = Geïnduceerde snelheid UA = Axiaal geïnduceerdesnelheid | UT = Tangentiaalgeïnduceerde snelheid VA = Translatiesnelheid nP = Spoedsnelheid ωr = Bladtipsnelheid α = Invalshoek β = Aanstroomhoek |} De werveltheorie (vortex of circulation theory) werd ontwikkeld door Frederick W. Lanchester. In 1894 gaf hij een presentatie over zijn theorie, die echter pas gepubliceerd werd in zijn tweedelige Aerial Flight in 1907. Het werk werd in Groot-Brittannië als te moeilijk terzijde geschoven, maar werd in Duitsland opgepakt door Ludwig Prandtl, die de theorie met Albert Betz en Michael Max Munk verder uitwerkte. |
